Temat V jubileuszowych spotkań z cyklu: Przyroda karkonoska w ogrodach Karpacza brzmiał: Ogrody wiecznie zielone. Dotychczas  program corocznych spotkań  obejmował  zwiedzanie trzech ogrodów „niespodzianek”. W tym roku było trochę inaczej. Najpierw  uczestnicy zwiedzili w Karpaczu  dwie „niespodzianki”, a zakończenie spotkania wraz ze zwiedzaniem leśnego ogrodu nastąpiło  w Arboretum  w pobliżu Kostrzycy.

Spotkanie rozpoczęło się, jak zwykle przed hotelem Malachit.  Mały autobus, w dwóch turach ze względu na dużą liczbę chętnych,  przewiózł uczestników do centrum miasta.  Pierwszym przystankiem był ogród pani Karoliny Schmyd położony na stromej skarpie

(zdjęcie nr 1 http://www.sokias.pl/images/phocagallery/ogrody16/1.jpg).

Skarpa  ze schodzącymi w dół wąskimi tarasami całkowicie pokryta była bogatą kolekcją bylin, wśród których królowały    o tej porze roku rośliny zimozielone wraz z czerwonymi lampionami miechunek.   U stóp zbocza rzucały się w oczy  bergenie, dalej irgi Dammera, a  w szczytowej części, tuż przy domu, kosodrzewiny i jałowce.  Stok ozdabiał także rozłożysty krzew berberysu gruczołkowatego oraz dywan z drobniutkiej aceny wraz z czerwonymi kwiatostanami. Za domem ogród stopniowo przechodził w naturalny świerkowy las z borówkowym podszyciem. Rozpoczynał się młodym jeszcze,  okazałym egzemplarzem jodły.  Cały ogród poprzetykany był krzewami różnych odmian i rozmiarów różaneczników.  Znaleźć można było też mahonię i wspinający się na podpory bluszcz. Wszystkie rośliny ogrodu współgrały z naturalnym położeniem na stoku i leśnym otoczeniem.

Drugą „niespodzianką” był ogród  należący do parafii Nawiedzenia NMP   w Karpaczu. Bez przesady można  go określić rajskim ogrodem.

(zdjęcie nr 2  http://www.sokias.pl/images/phocagallery/ogrody16/2.jpg

Na fotografii widzimy wejście do ogrodu. Godne podziwu były  kolekcje różaneczników,  krzewy kiścienia, mahonii, bukszpanu i dorodny egzemplarz świerka białego „Conica”. Pięknie prezentowały się  okazy rzadkiej zimozielonej paproci, wietlicy japońskiej     i niskie krzewinki płożącej runianki (też japońskiej). Ciekawą kompozycję ogrodzoną okrągłym niskim murkiem tworzyły paprocie i krzewy porzeczki oraz ogródek ziół, wśród których znajdował się arcydzięgiel litwor i  zimozielona ruta. Pięknie prezentowały się też różne gatunki i odmiany hortensji, które wprawdzie tracą liście na zimę, ale ich kwiatostany zdobią ogród aż do wiosny.

Trzecim i ostatnim etapem jesiennego spaceru  był ogród Leśnego Banku Genów Kostrzyca w Miłkowie. Arboretum pod Kostrzycą można właściwie określić ogrodem botanicznym ze względu na obfitość gatunków i odmian roślin  – rodzimych i praktycznie z całego świata

(zdjęcie nr 3 przedstawia grupę przed mamutowcem olbrzymim

http://www.sokias.pl/images/phocagallery/ogrody16/3.jpg )

Znajduje się w nim m.in. kolekcja chronionych  i zagrożonych wyginięciem roślin Karkonoszy i ogródek roślin miododajnych.  Całość ogrodu, doskonale utrzymana z wyjątkowymi widokami na główne pasmo Karkonoszy jest świetnym miejscem do wypoczynku. Alejki, ławeczki, sadzawki        i  mostki oraz miejsce na ognisko – zapraszają do odwiedzin.

Właśnie przy tym ognisku nastąpiło podsumowanie i zakończenie jubileuszowego ogrodowego spaceru. Po wspólnym posiłku nastąpiło uroczyste podziękowanie wszystkim osobom, które dotychczas udostępniły i zaprezentowały swoje ogrody mieszkańcom Karpacza i turystom.  Podziękowania w formie dyplomu wręczał prezes Stowarzyszenia Kazimierz Blomberg.  A pani Maria Nienartowicz, która była uczestniczką jesiennego spotkania, przeczytała rozdział o dzwonku karkonoskim ze swojej nowej książki pt. Spacery z Matką Naturą

( zdjęcie nr 4 )

http://www.sokias.pl/images/phocagallery/ogrody16/4.jpg 

licznemu gronu słuchaczy

http://www.sokias.pl/images/phocagallery/ogrody16/5.jpg 

( zdjęcie nr 5).